داستان عاشقانه لیلی و مجنون و اشعار چون "درد عشقی کشیده ام که مپرس" می توانند یک ریشه علمی داشته باشند. به طوری که دانشمندان کالج پزشکی آلبرت انیشتین از دانشگاه یشیوا در نیویورک دریافتند که عشق به شدت مغز را به خود وابسته می کند و زمانیکه فرد دچار شکست عاطفی می شود نتایج این شکست می تواند واقعا مغز را دچار جنون کند.
در حقیقت عشق درست مثل یک داروی مخدر عمل می کند که وقتی به بدن نرسد بیمار به شدت آشفته می شود.
این محققان با کمک دستگاه رزونانس مغناطیسی از مغز 15 دانشجوی کالج که به تازگی دچار شکست عشقی شده بودند تصویر برداری کردند.
این تصاویر نشان داد که فضاهایی از مغز این داوطلبان دچار فعالیت شدید شده اند. ناحیه بطنی غشایی که تحریکات را کنترل می کند و مهمترین فضای مغز در بروز احساسات ناشی از عشقهای رومانتیک است یکی از نواحی پرفعال پس از شکست عاطفی بود.
هسته اکومبنس و کورتکسهای مداری پیشانی و جلوپیشانی که با آرزو و اعتیاد به مواد مخدر ارتباط دارند و در پایان کورتکس جزیره ای و کورتکس کمربندی قدامی که با دردهای فیزیکی و استرس مرتبطند در اثر شکست عشقی به شدت دچار جنون شده بودند.
براساس گزارش لایو ساینس، نتایج این تحقیقات نشان می دهد که شکست عاطفی واکنشهای جنون واری در مغز عاشق دل شکسته ایجاد می کند، به طوری که این جنونها می تواند موجب تغییر شکل مغز شود.
